مصلای تهران ویترین تمام عیار مدیریت ایرانی است!
اولا پس از سپری شدن سه دهه ی متوالی،با هزاران مهندس و پیمانکار و امکانات معلوم و نامعلوم،به اتمام نرسیده است.
ثانیا کاربری اش همانگونه که از نامش پیداست مصلی بوده اما اکنون برای هر امری به غیر از هدف اولیه استفاده می شود،در آن همیشه به روی نمازگزاران بسته و به روی غرفه داران باز است!
ثالثا مراحل ساخت آن به قدری طولانی بوده که احتمالا تا زمان تکمیل،قسمت های ساخته شده باید بازسازی شود!
رابعا بارها و بارها افتتاح شده اما هنوز عملیات ساختمانی آن به اتمام نرسیده است!
خامسا معلوم نیست تا کی این سازه ی فرهنگی بزرگ در مرکز شهر که تماشایش بیش از هرچیز حس بلاتکلیفی،بی نظمی و مدیریت را به انسان می دهد،ادامه خواهد داشت؟!
شاید این پروژه هم مدیریت جهادی لازم دارد تا به عنوان طولانی ترین پروژه ی ساختمانی این مملکت بالاخره به اتمام برسد..
